Çölde yolculuk eden iki arkadaş, yolculuk esnasında bir sebepten dolayı tartışırlar. Biri ötekine bir tokat atar. Tokadı yiyenin canı çok yanar ama tek kelime etmez ve kum üzerine:
“Bugün en iyi arkadaşım bana bir tokat attı.” diye yazar.
Yolculuklarına devam ederler ve nihayet bir nehir kenarına gelirler. Susuzluktan bunalmış hâldeki yolcular hemen serinlemek ve susuzluklarını gidermek için nehre koşarlar. Arkadaşından tokat yiyen şahıs, su içmek isterken nehre düşer. Boğulmak üzereyken, daha önce kendisine tokat atan arkadaşı tarafından kurtarılır. Boğulmaktan kurtulduktan sonra, nehir kenarındaki bir kaya parçası üzerine:
“Bugün en iyi arkadaşım benim hayatımı kurtardı.” diye yazar.
Kendisine daha önce tokat atan arkadaşı:
“Sana tokat atıp canını yaktığımda bunu kum üzerine yazmıştın, fakat seni boğulmaktan kurtarınca bunu kaya üzerine kazıyarak yazıyorsun, bunun sebebi nedir?” diye sorar. O da:
“Biri bizi incittiğinde bunu kum üzerine yazmalıyız ki bağışlama rüzgârı estiğinde onu silebilsin. Ama biri bize iyi bir şey yaparsa onu kaya üzerine kazımalıyız ki onu hiçbir rüzgar yok etmesin cevabını verir.”
